അമ്മയെപ്പാർപ്പിക്കാൻ 'സദനം' തിരഞ്ഞ നീ
നിന്നാദ്യ സദനം മറന്നു.!
സ്നേഹത്തിന്നക്ഷയപാത്രമാം അമ്മ തൻ
ഗർഭപാത്രത്തെ മറന്നു.!!
കദനക്കൊടുങ്കാറ്റിലുലയാതെ നിന്നെയോർ-
ത്തന്നൊരു ചിരിയതിൻ ജീവനണിഞ്ഞവൾ;
അൻപാർന്ന ഹൃദയമതമ്പേറ്റു കേഴവേ
വസനമവൾക്കിന്നു കദനമിതൊന്നു താൻ.!
ഒത്തിരി നേടി നീയെത്തിയെന്നാകിലും
വന്നൊരാ വഴി നീ മറന്നു.!
നൂറാണ്ടു വാഴ്കിലും മാറ്റൊപ്പമെത്താത്ത
പത്തു മാസങ്ങൾ മറന്നു.!!
തോരാത്ത കണ്ണീരിൻ മഴതൻ നടുവിലും
താരാട്ടിനീണം നിനക്കായ്‌ പകർന്നവൾ
നീട്ടുന്നു യാചനാപൂർവ്വമാക്കണ്ണുകൾ;
കാട്ടാളമാനസം അതു കാണ്മതില്ലഹോ..!!
ഊഴിയിലാദ്യമാ,യധരങ്ങൾ ചേർത്തു
പറഞ്ഞൊരാ മൊഴി നീ മറന്നു.!
ആ വാക്കിനുണ്മ കലർന്നൊരു വെണ്മ തൻ
മധുരം നിൻ നാവും മറന്നു.!!
രക്തമായ്‌,മാംസമായ്‌ നീയുരുവാകുവാൻ
സ്വരക്തം പകുത്തി,ട്ടതന്നമായ്‌ നൽകിയോൾ
പാദങ്ങളിന്നു തളർന്നൊന്നിരുന്നപ്പോ-
ളേകുന്നു നീ കുത്തുവാക്കുകളന്നമായ്‌.!!
സർഗ്ഗം വിളങ്ങുമാ പുണ്യക്ഷേത്രത്തിനെ
വന്ദിക്കുവാൻ നീ മറന്നു.!
ബന്ധുരജീവിത മായയിൽ വീണിന്നു
രക്തബന്ധം നീ മറന്നു.!!
എങ്കിലും കാലം പതിച്ചിടു,മമ്മ തൻ
നിസ്തുല ത്യാഗത്തിന്നത്ഭുത മുദ്രയായ്‌,
ആദ്യന്തം യാത്രയിൽ നിനക്കു ചാർത്തീടുവാൻ
പൊക്കിൾക്കൊടിയടയാളമതു മേനിയിൽ.!!
കണ്ണിനാൽ കാണ്മതാം ദൈവമാ,മമ്മ തൻ
നന്മ നീയറിയാൻ മറന്നു.!
ഒക്കെയും കൺപാർത്തു നിൽക്കുന്ന ദൈവമോ,
നിന്നേയുമെന്നേ മറന്നു.!!!
നിന്നേയുമെന്നേ മറന്നു.!!!
