ദൈവ സ്നേഹം

വെറുതേ വിമൂക തമസ്സിൽ
ഒഴുകും പുഴ പോലെ കേഴും മനസ്സേ..
മതിയിനി പരിഭവ രാഗം
കേൾക്കൂ അനുപമ സ്വർഗ്ഗീയഗീതം
അഴലിൻ തിരശ്ശീല നീക്കി
ചുറ്റും വിടരുന്ന പൂക്കളെ നോക്കൂ
സ്നേഹം തളിച്ചതിൽ തേനായ്
മധുരം നിറയ്ക്കൊന്നൊരീശനെക്കാണൂ
ഇരുളല്ല, മിഴികളിൽ വെളിച്ചമായ് കാഴ്ച തൻ
വരമതിനവനേകിയില്ലേ ?
ഇനിയുമീക്കണ്ണീർക്കണങ്ങൾ
എന്തിനുതിരുന്നതീക്കവിൾത്തട്ടിൽ ?
വിടർന്നിടും ചിരിമുകുളങ്ങൾ
ദൈവ സ്പർശത്താൽ  വാഴ്വിതിലെന്നും
മിഴിനീർ തുടച്ചൊട്ടു നേരം
പാടും കിളികൾ തൻ ഗാനം ശ്രവിക്കൂ
ആകാശ മിഴിനീരിൽ പ്പോലും
നിറമേഴുമിണക്കുന്നൊരീശനെ വാഴ്ത്തൂ
തളരേണ്ട, വഴികളിൽ തണലായ്, സ്നേഹത്തിൻ
കാറ്റായ് അവൻ കൂടെയെത്തും
ഇനിയുമീ നൊമ്പര മഴയിൽ
എന്തേ, നനയുന്നു മാനസമേ നീ ?
പൊഴിഞ്ഞിടും മധുമഴയായി
സ്വർഗ്ഗീയ സാന്ത്വനം ജീവനിലെന്നും...

തിരുവാതിരക്കുളിര്‌

വന്നണഞ്ഞു ധനുമാസം
മഞ്ഞുതിരുമാതിരയും
മങ്കമാർ തുടിച്ചിറങ്ങി
പൂങ്കുളത്തിൽ പൊന്നുരുകി

നോമ്പു നോറ്റു ദേവീ നീയും
തോഴിമാരുമൊത്തു ചേർന്നു
നീർമണിത്തുകിൽ തഴുകും
ശില്പമായ് നീരാടിയെത്തി

എൻ മനോമാകന്ദം പുല്കും
മുല്ലയായ് തളിർക്കും നിന്റെ
ചാരു മന്ദഹാസം കണ്ടു
നമ്രശീർഷം കൈരവങ്ങൾ

ഈറനോടെ കൈകൾ കൂപ്പി
ദേവനെ നീ തൊഴുതിടുമ്പോൾ
ആറാടി നില്ക്കും വിഗ്രഹമോ?
മാനസം കുഴങ്ങീടുന്നൂ...!

ഇന്നു രാവിൽ പൂനിലാവിൽ
വന്നിടും നീയങ്കണത്തിൽ
നിലവിളക്കിൻ പൊൻ പ്രഭയിൽ
കൈകൾ കൊട്ടി പാടിയാടാൻ

വന്നു നീയോ പാർവ്വതിയായ്
ആടിടുന്നൂഞ്ഞാലു തന്നിൽ
ഗൂഢമായനുരാഗ കാവ്യം
പൂമിഴിയാലെഴുതി ചെമ്മേ

ജീവിതം പൂത്താലമേന്തും
സ്നേഹഗന്ധം വാർന്നൊഴുകും
ദേവി നീ മുടിയിലിന്നു ചൂടും
പാതിരാപ്പൂവിന്റെ പുണ്യം!!

നിനക്കായ് ഞാനും....

കേൾക്കുവാനിനി നീ വരില്ലെങ്കിലും
മരണത്തിൻ മരവിച്ച താഴ്വര തേടി
പറന്നു മറഞ്ഞങ്ങു പോയെങ്കിലും
നിൻ മരണകുടീരത്തിനരികത്തിരുന്നൊന്നു
പാടട്ടെ ഞാനെന്റെ പാട്ടു കൂടി
ഒരു കണം...........
വിലയില്ലെങ്കിലുമെന്റെ മിഴിനീർക്കണം
പൊഴിയ്ക്കട്ടെ ഞാനുമിന്നീ മണലിൽ
നീ വാർത്ത കണ്ണീർക്കടലിന്റെ തീരത്ത്
പകരമാകാത്തൊരു മഞ്ഞിൻ കണം...!
പറയാത്ത മറുമൊഴിയാണോ..?
നീയിനി വിടരാത്ത ചിരിമലരാണോ...?
ഒരു സ്വരം............
ശ്രുതിഹീനമെങ്കിലുമെൻ പാട്ടിൻ സ്വരം
മീട്ടട്ടെ ഞാനിന്നീ തന്ത്രികളിൽ
ഒരു തുള്ളി കനിവിനായ് നീയാർത്തു കരഞ്ഞപ്പോൾ
അഭയമേകാത്തൊരെൻ കൈവിരലാൽ...!
തെളിയാത്ത മണിവിളക്കാണോ....?
നീയിനിയുണരാത്ത നിദ്രയിലാണോ...?